ԱՂՈԹԵՆՔ ՀԱՆՈՒՆ ՆԵՐՔԻՆ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ - ՄԵԾ ՊԱՀՔ (օր 21)

Այսօրվա Աստվածաշնչյան ընթերցումներն են Ղուկ.12։32-48, Ես. 56։1-57։20, Եփես. 4։17-5։14, Ղուկ. 16։1-31, որոնք  կարող ենք կարդալ այստեղ:

Այսօր Մեծ Պահք 4-րդ կիրակին է՝ (Տնտեսի), և առաջարկում եմ այսօրվա մեր աղոթքների նյութ դարձնենք խաղաղությունը՝ մեր ներաշխարհի խաղաղությունը։ Եսայի մարգարեն օրվա ընթերցման մեջ գրում է.

«Թող խաղաղութիւն, խաղաղութիւն լինի հեռաւորներին եւ մերձաւորներին,– ասում է Տէրը,– ու ես պիտի բժշկեմ նրանց» (Ես 57։19)։

Իրապես, սիրելիներ, ներքին խաղաղությունը, որ շատ հաճախ մենք կորցնում ենք մեր մեղքերի պատճառով, հասանելի է միմիայն Աստծո «բժշկությամբ»։ Մենք կորցնում ենք մեր խաղաղությունը վախերի, անհանգստությունների, մյուսների հանդեպ անվայել վերաբերմունքի, բամբասանքների, նախանձի և բարկության և 1000-ավոր այլ սատանայածին պատճառներով և չենք կարողանում վերջնականապես ապաքինվել, որովհետև չենք դիմում ճիշտ բժշկի՝ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսին, ով ասում է. «Խաղաղութիւն եմ թողնում ձեզ, իմ խաղաղութիւնն եմ տալիս ձեզ. ձեզ չեմ տալիս այնպէս, ինչպէս այս աշխարհն է տալիս. ձեր սրտերը թող չխռովուեն, եւ չվախենաք (Հովհ. 14:26)» (այս մասին առավել մանրամասն կարդանք ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ նյութի մեջ)։

Եկեք, այսօր աղոթենք հանուն մեր հոգեկան խաղաղության, խնդրենք Փրկչին որպեսզի իր խոստացած խաղաղությունից առատորեն տա մեզ, որպեսզի մենք էլ կարողանանք բաժին հանել մեր շրջապատին և արժանանալ «խաղաղարար լինելու երանությանը»։

Աղոթենք Սուրբ Պատարագին քահանայի խաղաղության աղոթքով. որը կարող եք գտնել այս աղոթագրքի մեջ (սեղմեք հղման վրա)։

Օրհնվեք...

ԻՄ ԵՂԲԱՅՐ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐԻՆ՝ ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԱՂՈԹՔՈՎ

Լուսանկարը՝ Մեր Բանակը Ֆբ էջից

Զորացե՛ք Տիրոջով և նրա զորության կարողությամբ. և Աստծու սպառազինությունը հագե՛ք, որպեսզի կարողանաք ընդդիմանալ Սատանայի հնարանքներին. որովհետև մեր պատերազմը մարմնի և արյան հետ չէ, այլ՝ իշխանությունների հետ, պետությունների հետ, այս խավար աշխարհի տիրակալների հետ և երկնքի տակ եղող չար ոգիների հետ։ Ուստի առե՛ք Աստծու սպառազինությունը, որպեսզի կարողանաք չար օրում դեմ կանգնել չարին. և երբ ամեն ինչ կատարեք, հաստատո՛ւն կացեք՝ տեղում պինդ կանգնած, ձեր մեջքերը գոտեպնդած ճշմարտությամբ, և հագած արդարության զրահը՝ ձեր ոտքերը ամրացրե՛ք խաղաղության Ավետարանի պատրաստությամբ։ Եվ այս բոլորի վրա, առե՛ք հավատի վահանը, որով պիտի կարողանաք հանգցնել չարի բոլոր մխացող նետերը։ Եվ առե՛ք փրկության սաղավարտն ու Հոգու սուսերը, որ է Աստծու խոսքը (Եփես. 6:10-17)։

ԽԱՂՈՂԻ ՕՐՀՆՈՒԹՅԱՆ ԱՂՈԹՔ

Տեր Աստված, Հայր Անսկիզբ, Անեղ և անմահ Բնություն, ինքնագո և անգոյությունից ստեղծված ամեն ինչի Գոյացուցիչ, որ արարչությանդ երրորդ օրը երկրին հրամայեցիր զանազան պտղաբեր բույսեր ու տունկեր աճեցնել` ի պետս զգայական ու շնչավոր կենդանիների: Այս ամենի հետ, ի վայելումն և ի բնակություն բանական բնության, տնկեցիր նաև Քեզնից իր անունը ստացած դրախտի գեղեցիկ ծառերը, որոնց նաև օրհնեցիր` համաձայն Աստվածային այն խոսքի, թե «Աստված տեսավ, որ չափազանց բարի են, և օրհնեց դրանց»*: 
Իսկ երբ մարդը մեղանչեց Քո պատվիրանի դեմ` արգելված պտղից ուտելով, երկրին և նրա պտուղներին տրված Աստվածային Օրհնությունդ անեծքի փոխեցիր` Ադամին ասելով. «Թող անիծյա՛լ լինի երկիրը քո արածի պատճառով»**: Այսու արդար վճիռ արձակեցիր: 
Եվ ինչպես որ գլխի վախճանից հետո հնարավոր չէ անդամների կենսագործունեությունը, այնպես էլ զգայական արարածների գլխի` մարդու մեղքի պատճառով մեռնելուց հետո անկարելի էր, որ երկրի ծառայական գոյությունը անփոփոխելի մնար Քո կենդանարար Խոսքի օրհնության մեջ: 
Իսկ երբ Հայրական թաքնված սերդ հայտնեցիր մարդկային ցեղին` առաքելով Միածին Որդուդ, որպեսզի իբրև ծաղկյալ գավազան բխի Հեսսեի արմատից ըստ մարմնի և բուսնի իբրև վայելչագեղ ու անուշահոտ ծաղիկ անարատ կույս Մարիամից, և իբրև կենաց ու անմահության պտուղ տրվի մեր մահկանացու բնությանը, խաչի վրա Քրիստոսով վերստին օրհնեցիր ողջ տիեզերքը` համաձայն Քո այն անսուտ խոստման, որ տրվեց հավատքի հայր Աբրահամին, թե «քո զավակի միջոցով պիտի օրհնվեն երկրի բոլոր ազգերը»:

ՓԱՌՔ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՐՈՒԹՅԱՆԸ

Քրիստոս Յարեաւ ի մեռելոց. Մեզ եւ Ձեզ մեծ Աւետիս,

Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի

Անցալ տարի Աստվածորդու Սուրբ Հարության տոնի կապակցությամբ Սուրբ Գայանե վանքում կազմակերպվող ՄԱՆԱՆԱ ծրագրի երիտասարդների նախաձեռնությամբ ու ակտիվ մասնակցությամբ Նարեկացի Արվեստի Միությունում բեմադրվեց կարճ մի ներկայացում` «Ո՞վ է մեծ» վերտառությամբ, որին ներկաները արձագանքեց ջերմ ծափահարություններով ու գովեստի խոսքերով:

ԽԱՂԱՂՈւԹՅՈւՆ

«Քրիստոս ծնվեց և հայտնվեց. մեզ և ձեզ մեծ ավետիս»,- շնորհավորում ենք Սուրբ Ծնունդի օրերին և ի պատասխան օրհնում` «Օրհնյալ է հայտնությունը Քրիստոսի»: Սակայն, ինչպես կարգն է նմանատիպ դեպքերում, այս կրկնվող բառերն ու արտահայտությունները միշտ մի տեսակ մնում են ենթագիտակցական ոլորտում ու հաճախ խորամուխ էլ չենք լինում, թե ի՛նչ «բարի լուր» ենք դրանցով ստանում:

Ղուկաս Ավետարանիչը պատմում է, որ երբ Հիսուսը ծնվեց Հրեաստանի Բեթղեհեմ քաղաքում, տարածքում գտնվող հովիվները ականատես եղան մի զարմանահրաշ երևույթի. նախ Տիրոջ հրեշտակը հայտնվեց և ավետեց, որ ծնվել է աշխարհի Փրկիչը, ապա և հրեշտակների մեծազոր գնդերը սկսեցին երգել Սուրբ Ծննդյան առաջին երգը. «Փա՜ռք Աստծուն՝ բարձունքներում, և երկրի վրա խաղաղությո՜ւն և հաճությո՜ւն՝ մարդկանց մեջ» (Ղուկ. 2:8-14): Առաջին նկատելի ավետիսը` բարի լուրը, որ բերեց Քրիստոսն աշխարհին, ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆՆ է: