ՎԱՂԱՐՇԱՊԱՏ - ԷՋՄԻԱԾԻՆ

Համայն հայության հոգևոր մայրաքաղաքը՝ Էջմիածինը, ի տարբերություն աշխարհի շատուշատ քաղաքների, իր տոնը նշում է տարվա մեջ 2 անգամ։ Թերևս ես կառանձնացնեի այդ տոները որպես Սուրբ Էջմիածնի Տոն, որը նշվում է Հոգեգալուստի տոնից 2 շաբաթ հետո՝ տոնախմբելով Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի՝ ՄԻԱԾՆԻ ԷՋՔԻ (այստեղից էլ՝ ԷՋՄԻԱԾԻՆ) տեսիլքը և Հայոց հողում քրիստոնեության հաստատումը, և Վաղարշապատ քաղաքի տոն, որը, չնայած Վաղարշապատի 2699-ամյա պատմությանը, նշվում է միայն վերջին տարիներին այս՝ հոկտեմբերի 8-ի օրը։ Մի տեսակ խճճված է իմ ծննդավայր այս քաղաքի անվան հարցը, քանի որ մինչև 20-րդ դարի կես այն հայտնի է եղել որպես Վաղարշապատ, իսկ այսօր այն առել է իր սրտի՝ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի անվանումը և կոչվում է պարզապես ԷՋՄԻԱԾԻՆ։ Անվանումների այս «թնջուկը», միևնույն ժամանակ, առիթ է ստեղծել տոնելու Էջմիածնի տոնը տարեկան 2 անգամ, ինչը կարծում եմ, հիանալի է։

ՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ և ԿԱԽՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ /ՄԱՆԱՆԱ երիտասարդական-քրիստոնեական ծրագիր/

ՄԱՆԱՆԱյի հերթական այս հանդիպումը, որ 2-րդն էր Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչում, նշանավորվեց բուռն և անգամ «վտանգավոր» քննարկմամբ: Հանդիպմանը ներկա էին ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշման տեր անձիք, ովքեր վիրավորական էին համարում քրիստոնեության կողմից համասեռամոլությունն իր դրսևորումներով հանդերձ «մոլություն» անվանելը: Այդ երիտասարդները ներկայացել էին տեսախցիկներով զինված և նկարահանել են ծրագրի ողջ ընթացքը: Տեսագրման բուն նպատակը, բնականաբար, ապացույցներ հավաքելն էր, թե սեռական փոքրամասնությունները հալածվում են Հայաստանում:

Այնուամենայնիվ հիշեցնենք, որ քրիստոնեությունը, որպես Քրիստոսի հետևորդների կրոն, երբեք չի հալածում ու չի պարսավում մարդուն, այլ դատապարտում է մեղքը, մոլությունն ու աղտը, որը, ցավ ի սիրտ, տարածում է մարդը: Մի բան շատ ավելի հստակ է. դարձի եկածին Եկեղեցին միշտ գրկաբաց է ընդունում: 

Տերը թող ողորմի իր արարածներին և մեզ բազմամեղներիս:

Մանանա ծրագիրը մեկնարկեց Ս. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցում