Showing posts with label քահանա. Show all posts
Showing posts with label քահանա. Show all posts

20.1.16

ՂԵՎՏԱՑԻՆԵՐԸ ՀԻՆ ԿՏԱԿԱՐԱՆԻ ՔԱՀԱՆԱՆԵՐ

Անկեղծ ասեմ, կարծում էի, թե այս հարցը շատերի համար դժվար կլինի, երևի որովհետև Հին Կտակարանից էր, բայց ընթերցողներս հաճելիորեն զարմացրեցին: 88 հոգի 105 քվեարկողից տվել է ճիշտ պատասխանը՝ նշելով որ հին ուխտի քահանայության համար Աստված առանձնացրեց ՂԵՎԻԻ ՑԵՂԻՆ
Նրանք այդպես էլ կոչվեցին՝ Ղևտացիներ.

 «Այդ ժամանակ Տէրը Ղեւիի ցեղին առանձնացրեց, որ նրանք տանեն Տիրոջ ուխտի տապանակը, կանգնեն Տիրոջ առջեւ, ծառայեն նրան ու նրա անունով աղօթք անեն, ինչպէս որ լինում է մինչեւ այսօր։ Այդ իսկ պատճառով ղեւտացիներն իրենց եղբայրների մէջ բաժին ու ժառանգութիւն չունեն, քանի որ Տէրն ինքն է նրանց բաժինն ու ժառանգութիւնը, ինչպէս որ ասաց նրանց» (Բ Օրենք 10:8-9):

Իսրայելի մյուս զավակները և նրանց սերունդները Ավետյաց երկրից ստացան իրենց հողակտորներն ու հարստությունները, սակայն Ղևիի ցեղը մնաց դատարկաձեռն: Ղևտացիներին որպես քահանայական ցեղ առանձնացնելով, սակայն, Աստված կարգադրեց, որպեսզի մնացած 11 ցեղերը իրենց ունեցվածքից տասանորդ վճարեն իր սպասավորներին: 

Այսքանը թերևս, սպասեք հաջորդ հարցին ՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐ ծրագրի շրջանակներում և շնորհակալություն ակտիվության համար:

12.1.16

ՀԻՆԿՏԱԿԱՐԱՆՅԱՆ ՀԱՐՑ - Հարց 4

Ահավասիկ պատրաստ է մեր 4-րդ հարցը: Ենթադրելի է, որ հարցը հեշտերից չէ, այնպես որ պատասխանելուց առաջ մի փոքր «խուզարկեք» նորինն ամենագիտություն գուգլը, կամ որ ավելի օգտակար կլինի, փորձեք գտնել ճիշտ պատասաանը Աստվածաշնչի Երկրորդումն օրինաց (Բ Օրենք) գրքի մեջ: Դե ինչ, զարմացրեք մեզ ձեր ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐով, իսկ ճիշտ պատասխանը՝ բացատրությամբ հանդերձ սպասեք մի քանի օրից: Գնացինք՝

20.1.14

ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾԱԿԱՆ ՄՐՑՈՒՅԹ՝ «ՆԱ ՔԱՀԱՆԱ Է»

Այս տարի փետրվարի 25-ին Հայաստանյայց Եկեղեցին տոնախմբելու է Սրբոց Ղևոնդյաց քահանայից տոնը, մի տոն, որ ավանդաբար համարվում է բոլոր օծյալ հոգևորականների՝ ամուսնացյալ և կուսակրոն քահանաների տոնը: Այս տոնին ընդառաջ ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔԸ հայտարարում է ստեղծագործական մրցույթ, որը կրում է «ՆԱ ՔԱՀԱՆԱ Է» խորագիրը:
ՀԵՏԱՔՐՔՐԵ՞՞՞Ց: Ուրեմն ծանոթացիր մասնակցության պարզ պայմաններին՝

ա. Մասնակցության համար անհրաժեշտ է Սարկավագի բլոգին ուղարկել սեփական ջանքերով պատրաստված որևէ ստեղծագործություն՝ շարադրություն, էսսե, բանաստեղծություն, ֆիլմ, նկար, քանդակ, մի խոսքով ստեղծագործ մտքի ցանկացած դրսևորում, որը կվերաբերի Հայոց Եկեղեցում սպասավորող քահանաներից որևէ մեկին (պարտադիր՝ հոգևորականի անունը և կերպարը պետք է լինի իրական):

6.9.13

ՀԱՆՈՒՆ ՈՐԴՈՒՍ

Խոնարհ աչքերով դեռատի մի կին էր, ավելի շուտ աղջիկ, որ դեռահասությունից կտրուկ թռիչք էր կատարել դեպի հասունությունը: Կանանց այն տեսակից էր, որ թեև վտիտ ու փոքրամարմին, բայց տղամարդկային քաջություն և ուժ են կրում սրտի տակ: Այնպես որ հոգսերն ու ամենօրյա հոգնությունը չէին կարողացել կոտրել կամքն ու արժանապատվությունը: Այսուհանդերձ նկատելի էր ցավը սրտի, որ կարծես հազարամյակների վիշտ էր կրում՝ անփարատ ու անբժշկելի:

Քայլում էր տափաստանային դեղին ճանապարհով՝ ձեռքերի մեջ սեղմած խանձարուրապատ փոքրիկին, որ արևի շողերի հետ խաղալով ասես քնար էր նվագում ու երգում մանկական անըմբռնելի բարբառով: Մոր սիրտը ջերմանում էր միշտ ժպտուն զավակի ուրախ քրքիջից, բայց հոգին ալեկոծ էր օրվա անցուդարձից...

20.3.12

ԱՆՀԱՄԵՍՏՈՒԹՅՈՒՆ ԱՆԵՄ

Անկեղծ ասեմ` չեմ սիրում, երբ ինձ «գովազդում» եմ, ուստի պատահական չէ, որ այս գրառումս այսօր սկսեցի փոքրիկ ինքնապաշտպանությամբ. ինքնագովազդը համարում եմ անհամեստություն: 
Ինձ համար կարևոր էլ չէ, արդյոք ընթերցողը կիմանա, թե ո՛վ եմ ես, ինչով եմ զբաղվում, կարևորն այն է, որ մարդիկ հոգեսպան այս դարում փոքրիշատե շփվեն հոգևորի հետ, ճանաչեն ճշմարտությունը: Տվյալ պարագայում նպատակի համար որպես արդարացնող միջոց օգտագործում եմ բլոգը: