Showing posts with label մետրո. Show all posts
Showing posts with label մետրո. Show all posts

13.5.14

ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ՀԱՍԱՐԱԿԱԿԱՆ ԱԶԴԱԳՐԵՐ ՓԱՐԻԶԻ ՄԵՏՐՈՅՈՒՄ


Եթե ինձ հարցնեն, թե Փարիզ բառը լսելիս ի՛նչ է առաջին հերթին մտքումս ծագում, բնավ Էյֆելյան աշտարակի անունը չէ, որ պիտի հիշատակեմ, այլ՝ փարիզյան մետրոն: Ստորգետնյա այս աշխարհը, որի մասին Փարիզում հաստատվելուց հետո մեկ անգամ արդեն գրել եմ, յուրահատուկ ու հիշարժան ոչինչ չունի, բայց փարիզաբնակների համարմի վայր է (հաճախ ոչ հաճելի), որտեղ անցկացնում են օրվա զգալի մասը: Երթևեկության այս համեմատաբար էժան և շատ արագ տարբերակը Փարիզում (Երևանի մասին չեմ խոսում, իսկ այլ քաղաքներից տեղեկություն չունեմ), իսկ ավելի ճիշտ Փարիզի տակ մի հսկա սարդոստայն է ներկայացնում՝ բաղկացած մետրոյի 15 տարբեր գծերից և 5 տեսակ արագ գնացքներից (RER՝ ռուսական Электричка-ին համարժեք): Ահավասիկ քարտեզը`

Բնականաբար, բազմամիլիոնանոց այս քաղաքում, որտեղ խայտաբղետ ազգային դիմագծին գումարվում է նաև բնակչության թվից ավելի զբոսաշրջային հոսքը, մետրոն գրեթե միշտ  ծանրաբեռնված է աշխատում:  Այս ծանրաբեռնվածությունից ու ներքին անհարմարություններից անմասն չեն մնում նաև ուղևորները՝ ոմանք անհարմար իրավիճակների զոհ դառնալով, ոմանք էլ նման իրավիճակների պատճառ լինելով:

20.2.13

ՁԻԱՐՇԱՎԱՐԱՆ

Այստեղ ձիարշավարանները գետնի տակ են... Ձիերն էլ քիչ տարբեր են՝ ճերմակամորթ, սև, դեղին, կարմիր, երբեմն բազմագույն՝ բազմաբնույթ ու տարասեռ «ալխոներ», որ ինքնամոռաց սուրում են: Վարգում են քառատրոփ՝ կամարաձև գետնատակի քարտեզն ի վեր ու վար՝ սիրալիր հրմշտելով մեկմեկու: Գրեթե չեն խոսում, չեն խրխնջում անգամ. միայն հևիհև շտապում են՝ թոքերից մինչև ռունգերը մղելով գոլորշու պես շոգիացող ածխաթթու գազը: Սմբակների տակից անհամաչափ արձագանքում է կրունկային կըտկըտոցը, և կայծակ է պեծին-պեծին տալիս ոտնատակերից: Ու դու, որ ընդամենը մի երիտասարդ ու նորեկ զամբիկ ես, որտեղից որտեղ հիշում ես մեծ պոետին.


«Դոփում են, դոփում են, դոփում են ձիերը,
Մթի մեջ դոփում են, խփում են պայտերը...»: