ՄԱՏԱՂ - ճիշտ ու սխալ մեկնաբանություններ

Մատաղը հայերիս մեջ ամենատարածված բարեպաշտական սովորություններից մեկն է։ Խորհրդային աթեիստական տարիներին, անգամ, հայերը չէին հրաժարվում մատաղ անելուց եւ, թերեւս այն դարձել էր ներքին հավատքը արտաքնապես արտահայտելու մի ձեւ։ Բայց, ցավոք, այսօր մատաղի ճիշտ ընկալումը եւ այն անելու ձեւը շատերի մոտ եւ շատերի համար աղավաղված է։ Երբեմն կարելի է տեսնել կիսահեթանոսական, սնոտիապաշտական եւ մատաղի գաղափարի հետ բացարձակ կապ չունեցող երեւույթներ, զազրելի գինարբուքներ եւ պիղծ մեկնաբանություններ մատաղի մասին։

Դրա համար որոշեցի մի տեսանյութ պատրաստել եւ հնարավորինս մանրամասնել մատաղ անելու նշանակությունը եւ կարեւորությունը։

Ստորեւ մի բացատրողական տեսահոլովակ մեր YouTube ալիքից՝ պատրատված «Ճանաչե՛ք ճշմարտությունը...» շարքի համար։ Այս շարքի մյուս տեսագրությունները կարող եք դիտել այստեղ։ 

 

ԻՆՉՈՒ՞ ԵՎ ԻՆՉՊԵՍ ՄԱՏԱՂ ԱՆԵԼ

Այլ նյութեր մատաղի մասին

• https://www.sarkavagagirq.net/2018/02/13.html
• https://www.sarkavagagirq.net/2012/08/korban.html

ՄԱՏԱՂԻ եւ ԶՈՀԱԲԵՐՈՒԹՅԱՆ ՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ - Շավիղ 13

Հարց. Հասկացանք, որ հին օրենքի պատարագի փոխարեն մեր անձը պիտի զոհաբերենք: Ապա քահանաներն ինչո՞ւ են պատարագ կատարում:

Պատասխան. Մեր քահանաների կատարածը Հին Ուխտ չէ, այլ Նոր Ուխտ: 6-րդ Շավիղում այս մասին պատմեցինք: «Օրեր կգան, որ Իսրայելի տան հետ Նոր Ուխտ պետք է կատարեմ»,- ասում է Աստված, ահա այն Նոր Ուխտը մեր պատարագն է Քրիստոսի արյունով, որ Ինքը պատվիրեց. «Սա կատարեք Ինձ հիշելու համար»: Դրա համար քրիստոնեական Եկեղեցին պատարագ է մատուցում:

Հարց. Ինչո՞ւ ենք ապա մատաղ անում:

Պատասխան. Դա հին օրենքի զոհը չէ, այլ լոկ աղքատների կերակուր է ի հիշատակ ննջեցյալների, որ հրամայեց Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը:

Հարց. Դա գրված կա՞ր:

Պատասխան. Ահա Քրիստոսն է հրամայում. «Երբ ճաշ կամ ընթրիք ես տալիս, մի՛ կանչիր ո՛չ քո բարեկամներին, ո՛չ քո եղբայրներին, ո՛չ քո ազգականներին և ո՛չ էլ քո հարուստ հարևաններին, որպեսզի նրանք էլ փոխարենը քեզ չհրավիրեն, և քեզ հատուցում լինի» (Ղուկաս ԺԴ 12):

Հարց. Ապա ո՞ւմ պետք է կանչենք:

Պատասխան. Ահա ասվում է, թե ում կանչես. «Կանչի՛ր աղքատներին, խեղանդամներին, կաղերին ու կույրերին և երանելի կլինես, որովհետև փոխարենը քեզ հատուցելու ոչինչ չունեն: Եվ դրա փոխարեն քեզ կհատուցվի արդարների հարության օրը» (Ղուկաս ԺԴ 13-14):

ԿՈՐԲԱՆ

Yerem ընթերցողի կողմից մեկնության է առաջադրվել Մատթեոսի Ավետարանի 15-րդ գլխի 6-րդ համարը՝

Իսկ դուք ասում եք. ով իր հորը կամ մորը ասի, թե՝ այն, ինչ ինձնից օգտվելու ես, Աստծուն ընծա է, այլևս չի մեծարի իր հորը կամ իր մորը. ուրեմն՝ Աստծու խոսքը արհամարհում էք ձեր ավանդության պատճառով։

Տիրոջ շուրթերից հնչած այս դատապարտիչ խոսքը՝ ուղղված Երուսաղեմից Գալիլիա եկած փարիսեցիներին և օրենսգետներին, ունի իր նախապատմությունը։ Հրեա կրոնական ներկայացուցիչները՝ սովորության համաձայն փորձելով Հիսուսին «բռնացնել» որևէ զանցարարության մեջ, մոտենում են նրան ու ասում.