ԱՂՑԱՆ «ՎԱԼԵՆԾԻՆ»

Չգիտեմ ինչո՛ւ հենց լսում եմ «ՎալենԾինի» անունը միանգամից ինչ-որ վարդագույն (ավելի ճիշտ` ռոզըվի) իրականություն եմ պատկերացնում: Հաջորդիվ հիշում եմ դպրոցական տարիներս և էժանագին «դեզադոռները», որ ՎալենԾինի օրերին նվիրում էինք աղջիկներին: Նրանք էլ մեզ բլոկնոտ, գրիչ կամ մեկ այլ բան էին նվիրում: Հայերիս հատուկ մի ձևապաշտությամբ այդ օրը համակվում էինք վարդագույն երազկոտությամբ, ավելի համարձակները թաքուն սիրային նամակներ էին գցում դասընկերուհու պայուսակի մեջ: Եվ վերջ... հաջորդ օրվանից կարծես ոչինչ էլ չէր եղել` «կյանքը ինչպես որ է»: Սրանք իմ մտքերն են ու իմ տպավորությունները:

Բայց ցավս այն է, որ նկարագրածս ամենամյա դեպքերից 10-15 տարի հետո էլ նկարագիրը նույնն է. Վալենտինի (չեմ համարձակվի ասել սուրբ Վալենտինի, որովհետև նման սուրբ պատմության մեջ չի էլ եղել) օրը, որ շատերի համար հռչակված է որպես սիրահարների օր, շարունակում է մնալ նույնքան էժանագին, նույնքան անբովանդակ և նույնքան ձևական: Եվ դա միանգամայն հասկանալի է. կեղծ ու հորինյալ տոն, շփոթ առաջացնող տոնական սովորույթ և վարդագույն 14-ամյա աղջկական ռոմանտիզմ: Ահա և ՎալենԾինի աղցանը պատրաստ է: Իսկ եթե դրան էլ գումարենք այն, որ այս կոմերցիոն տոնը տեղակայվել է Տյառնընդառաջի` Տիրոջը Տաճար ընծայելու տոնի օրը` փետրվարի 14-ին, ապա քրիստոնյայիս համար այդ աղցանն ուտելը դառնում է տհաճ:

Վստահ եմ, կարճ ժամանակ հետո այն դուրս կթռչի «առողջ սննդի ջատագով» քրիստոնյաների սննդակարգից:

Չեմ կարծում, թե մինչև օտար Վալենտինի մուտքը մեր կենցաղ ու տոնացույց մարդիկ իրար այլ կերպ էին սիրում, կամ սխալ էին սիրում: Տատս, օրինակ, անգամ չգիտի, թե ինչ է իրենից ներկայացնում Վալենտինը, և շատ երիտասարդներ էլ, ինչպես տատս, այսօր դրա մասին ոչինչ չգիտեն, ուղղակի գիտեն, որ այդ օրը ինչ-որ «վարդագույն» օր է, երբ նվերներով զարմացնում են սիրելիին, կամ սեր են խոստովանում:

Աստվա՛ծ սիրեք, պետք չէ այսքան արժեզրկել սերը` ամփոփելով 1-2 կեղծ ու ժամանցային տոնի մեջ: Տարին 365/366 օր ունի. սիրե՛ք իրար ամեն օր, սեր խոստովանեք ամեն վայրկյան, նվերներ ու անակնկալներ մատուցեք միմյանց, երբ հնարավոր է, և այդ ամենը, ամենակարևորը, թող լինի աստվածային լույսի ներքո:

Հ.Գ. Սուրբ Գրքից ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում սիրո վերաբերալ մի քանի հայտնի տողեր:

Հակառակությունն ատելություն է գրգռում, բայց սերը ծածկում է ամեն մի ներհակություն (Առակ. 10:12)։

Ինձ իբրև կնիք դի՛ր քո սրտի վրա, իբրև մատանի դի՛ր քո աջ ձեռքին, քանզի հզոր է սերը մահվան պես (Երգ 8:6):

Առատ ջրերը չեն կարող սերը մարել, և ոչ էլ գետերը կարող են արգելել այն (Երգ 8:7)։

Սիրելինե՛ր, սիրենք միմյանց, քանի որ սերն Աստծուց է. և ամէն ոք, ով սիրում է, Աստծուց է ծնված և ճանաչում է Աստծուն: Իսկ նա, ով չի սիրում, չի ճանաչում Աստծուն, քանի որ Աստված սեր է (Ա Հովհ. 4:7):

Արդ, մնում են հավատ, հույս, սեր. սրանք՝ երեքը. և սրանցից մեծագույնը սերն է (Ա Կորնթ. 13:13)։

Մարդի՛կ, սիրեցե՛ք ձեր կանանց, …ինչպէս որ Քրիստոս սիրեց եկեղեցին և իր անձը մատնեց նրա համար (Եփես. 5:25): 

Պիտի սիրես քո Տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով, քո ամբողջ հոգով ու քո ամբողջ մտքով։ Այս է մեծը և առաջին պատվիրանը, և երկրորդը սրա նման է. պիտի սիրես քո ընկերոջը, ինչպես քո անձը (Մատթ. 22:37-39)։

Ավելի մանրամասն տե՛ս Ի՞ՆՉ ԿԱՐԴԱԼ ԱՄՈՒՍՆԱՆԱԼՈՒՑ ԱՌԱՋ