Ստորև ներկայացված է երիտասարդ ու գեղեցիկ մի կնոջ անկեղծ խոստովանություն, որը գրավոր կերպով արձանագրել է կրոնական փիլիսոփայության ականավոր ներկայացուցիչ Իվան Իլյինը: Կանացի գեղեցկության մասին այդ ակնարկից ներկայացնում եմ փոքրիկ մի հատված` ռուսերենից ազատ թարգմանությամբ:
«...Մարդկանց
մեծամասնության համար կնոջ գեղեցկությունն ընդգծվում է սոսկ արտաքինով. հիանում են
նրա մարմնով և ցանկանում են այն (այնքա՜ն
հաճախ, այնպե՜ս տարրականորեն ու աննպատակ են ցանկանում այն):
Ամենևին «անհրաժեշտ չէ» որ կինը լինի խելացի, նրբանկատ, կիրթ: Հոգևորի հետ ևս նա
կարող է ոչ մի ընդհանուր բան չունենալ. դրանք միանգամայն «ավելորդություններ» են, ինչպես, որ ավելորդ է
վեցերորդ մատը ձեռքի վրա: Տղամարդիկ նայում են մեզ վրա, և նրանց հայացքը դառնում է
ծանր, մշուշոտ ու հիմար: Կնոջ հոգու հանդեպ, որքան էլ այն լինի նուրբ ու հարուստ,
նրանք հազիվ թե ունակ լինեն որևէ իրական հետաքրքրություն ցուցաբերել: Որքա՜ն հաճախ է ինձ առիթ ընձեռվում զգալ, թե ինչպե´ս է ինչ-որ
մեկը անտարբեր անցնում կողքովս և իմ` այսպես կոչված գեղեցկությունն ընկալում որպես
իմ ամբողջական էություն:
Այս
իսկ պատճառով այնքա՜ն դժվար է դառնում մեզ
համար իրական հոգևոր մերձեցումը, իրական ընկերությունը: Խելացի տղամարդիկ հաճախ
անվստահ են`կարծելով, թե մենք անմիտ ենք ու դատարկ, իսկ մյուսները` ինքնավստահ և
հանդուգն. հեշտորեն համարձակվում են մոտենալ մեզ, սակայն հաճախ ոչինչ չգիտեն
ընկերության ու հոգևոր ներաշխարհի մասին:
Եթե
միայն հնարավորություն ստեղծվեր լինել գեղեցիկ ոչ բոլորի, այլ միայն ոմանց` քչերի,
ընտրյալների համար: Այդկերպ գուցե շատ ավելի լավ լիներ, սակայն իրականում այդպես
չի լինում: Այս պատճառով ես հաճախ ասում եմ ինքս ինձ. «քանի դեռ մարդիկ չեն
սովորել խնամել գեղեցիկ կնոջը, գեղեցկությունն առավելաբար բեռ կլինի կնոջ համար,
քան երջանկություն, կլինի չարչարանք, քան ուրախություն»:
Միայն
անզգամ, թեթևամիտ կանայք կամ նրանցից անմիտներն ու չարամիտներն են կարողանում անկաշկանդ
հիանալ իրենց «գեղեցկությամբ»:
Կարո՞ղ
է արդյոք գեղեցիկ լինել անմիտ կամ չարամիտ կինը, ես չգիտեմ: Իմ այս հարցին պետք է պատասխանեք
Դուք` որպես շնորհակալություն այս անկեղծությանս»:
1 արտահայտվիր:
Հիանալի է խոսվում է հաճախ հանդիպող խդնիրներից մեկի մասին: Մանավանդ՝ «Եթե միայն հնարավորություն ստեղծվեր լինել գեղեցիկ ոչ բոլորի, այլ միայն ոմանց` քչերի, ընտրյալների համար: Այդկերպ գուցե շատ ավելի լավ լիներ, սակայն իրականում այդպես չի լինում: Այս պատճառով ես հաճախ ասում եմ ինքս ինձ. «քանի դեռ մարդիկ չեն սովորել խնամել գեղեցիկ կնոջը, գեղեցկությունն առավելաբար բեռ կլինի կնոջ համար, քան երջանկություն, կլինի չարչարանք, քան ուրախություն»»:
Post a Comment
Շնորհակալություն մեկնաբանության համար: Եթե Ձեր մեկնաբանությունը առնչվում է հոդվածի նյութին, չի պարունակում վիրավորանքներ և կասկածելի չէ բովանդակությամբ, ապա կարճ ժամանակում այն անպայման կհրապարակվի: Աստված օրհնի Ձեզ: