Սիրելի ընթրցողներ, ահավասիկ 10 օր անցավ մեր պահացողությունից և լիահույս ենք, որ մեր հոգևոր այս խորհրդածությունները իրենց օգտակարությունն են բերում ձեզ: Այսօր հատուկ աղոթք պիտի անենք միասին այս աշխարհի տկարների համար, որովհետև Միքիա մարգարեն օրվա ընթերցման մեջ գրում է.
Ամեն մարդ այս աշխարհում ձգտում է ուժի և զորության: Ոմանք պայքար են մղում է դրմական զորության համար, ուրիշները գիտական ներուժ ունենալու համար, երրորդները՝ փառքի և իշխանության ուժը ձեռք բերելու համար, իսկ նրանք, ովքեր մնում են այս մրցավազքից դուրս, այս աշխարհի փոքրիկներն են ու տկարները: Անբարոյական մի օրինաչափությամբ՝ այս աշխարհի տկարները զորեղների առջև մնում են արհամարհված, նվաստացած և անօգնական վիճակում, սակայն իրականում քրիստոնեական օրինաչափությամբ զորեղն ու ուժեղը նա է, ով օգնում է տկարին ու թույլին: Ելից գրքի այսօրվա ընթերցանության մեջ մենք ականատես ենք լինում թույլին օգնելու երկու օրինակի, որոնք գտնում ենք Մովսես մարգարեի կերպարի մեջ: Մովսեսը նախ տեսնելով եգիպտացու կողմից անարգվող իր ազգակցին, հասավ նրան օգնության և պաշտպանեց, հակառակ որ այդ իրեն փախուստ ու հալածանք արժեցավ: Հաջորդիվ, Մովսեսը պաշտպան կանգնեց Հռագուելի դուստրերին, որոնց նեղություն էին պատճառում հովիվները: Ահավասիկ, Աստծուն հավատացող ուժեղ մի մարդու օրինակ, որի ուժը թույլին պաշտպանելու մեջ է:«Այն օրը,– ասում է Տէրը,– կհաւաքեմ ցրուածներին եւ հեռացածներին, կընդունեմ նաեւ մերժուածներին, բեկուածին զօրեղ կդարձնեմ եւ մանրացածին՝ հզօր ազգ» (Միք. 4:6):
