Քրիատոնեական կյանքը, սիրելիներս, գործնականացված հավատքի կյանք է։ Ապրել այդ կյանքը հնարավոր է միմիայն ծառայասիրությամբ։ Շատ շատերն, այսօր, ձգտում է ոչ թե ծառայելու, այլ ծառայեցնելու, ոչ թե օգտակար դառնալու այլ օգտագործելու ուրիշների ստեղծածը։ Քրիստոնյա մարդու կյանքում այս անհամատեղելի է, հատկապես եկեղեցու մեջ։ Մենք ամենքս կոչված ենք լինելու ընտանիք, քույրեր ու եղբայրներ եւ ոչ թե տերեր ու ծառաներ։ Այն ինչ պիտի տեղի ունենա Քրիստոսի եկեղեցու մեջ, պետք է ծառայի Տիրոջ փառքին ու արքայությանը։ Դրա համար Պողոս առաքյալն օրվա ընթերցվածի մեջ ասում է.
«Թէեւ կան զանազան պաշտօններ, բայց բոլորն էլ Տիրոջն են ծառայում» (Ա Կորնթ. 12:5)։
