ՄԵՐ ԱՐՄԱՆԸ

Երբ կարդացի, որ Սարկավագագիրքը հայտարարում է ստեղծագործական մրցույթ՝ «Նա քահանա է» խորագրով, որոշեցի մասնակցել այդ նախագծին՝ նպատակ ունենալով չիմացող մարդկանց ցույց տալ, որ մեր Առաքելական եկեղեցու շարքերում շատ-շատ են սրբակենցաղ վարքով, իրենց հոտին, իրենց ազգին և մեր Սբ. Եկեղեցուն անմնացորդ և անկաշառ սիրով նվիրված քահանաները: Խղճում եմ աղանդավորներին, որոնք, թողնելով մեր Սբ. Եկեղեցու քահանաներին, գնում են անհայտ և կասկածելի ծագում ունեցող մարդկանց լսելու: Ոչ մեկին դատելու կամ վիրավորելու նպատակ չեմ հետապնդում, կասեմ միայն իմ զգացածի մասին. երբ որևէ աղանդի առաջնորդի եմ հանդիպում, ինձ թվում է՝ ծաղրածու եմ տեսնում: Ինչևէ, խավարի դեմ լույսով պետք է պայքարենք. 

«Ես եմ աշխարհի լույսը, ով իմ հետևից է գալիս, խավարի միջով չի քայլի, այլ կընդունի կենաց լույսը» (Հովհ. 8:12):