Մահվան 2 տեսակ կա՝ մարմնական մահ և հոգևոր մահ։ Առաջինը, որ մարմնականն է ու տեսանելին, անխուսափելի է բոլորի համար. անգամ մեր Տերը, լինելով կատարյալ մարդ, մարդկայնորեն անցավ մահվան միջով՝ 3 օր գտնվելով գերեզմանում։ Սակայն ինչպես Քրիստոս Տերը երրորդ օրը հարություն առավ գերեզմանից, այդպես էլ մենք՝ քրիստոսականներս կարող ենք հարության փրկությանն արժանանալ՝ մարմնական մահը հեղաշրջելով հավիտենական կյանքի։ Ֆիզիկական մահը հաղթահերելու միակ տարբերակը, սիրելիներ, փաստացիորեն հոգևոր մահը կանխելն է։ Իսկ ի՞նչ է հոգևոր մահը, եթե ոչ մեղքը, որ խամրեցնում է մեր հոգին, և հյուծելով գերի դարձնում սատանային։ Հիանալի տողեր կան այսօր սուրբգրային ընթերցման մեջ, որ մատուցում է Սողոմոնի Իմասության գիրքը (ի դեպ աղանդավորական շարժումները չեն ընդունում այս գիրքը որպես Աստվածաշնչի մաս, որով, իզուր իրենց զրկում են երկնային այս մարգարտից).
Ինչ լավ է չէ՞... Մեր քրիստոնեության ողջ իմաստը, պահեցողական մեր այս պայքարի նպատակը ի վերջո մնում է մահը հաղթելն ու սատանային տապալելը, թույլ չտալը, որ հոգին մեռնի, որպեսզի այդպիսով, եթե անգամ մարմնով մեռնենք, ողջ լինենք Քրիստոսով. «Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. ով հաւատում է ինձ, թէպէտ եւ մեռնի, կ՚ապրի» (Հովհ. 11։25),- ասում է Քրիստոս Աստված։
Այսօր աղոթենք Հովհաննես Գառնեցու Շաբաթ օրվա աղոթքով, որը կարող եք գտնել մեր այս աղոթագրքի մեջ (սեղմեք հղման վրա)։
«Բայց արդարների հոգիներն Աստծոյ ձեռքին են, եւ մահը չի մօտենալու նրանց: Անզգամների աչքին թուաց, թէ նրանք մեռան, եւ նրանց ելքն այս աշխարհից համարուեց տանջանք, իսկ նրանց հեռանալը մեզնից՝ կործանում, բայց նրանք գտնւում են խաղաղութեան մէջ: Ու թէպէտ եւ մարդկանց թւում է, թէ նրանք տանջուեցին, բայց նրանք անմահութեան հաստատ յոյս ունեն, ինչպէս եւ նրանք, որոնք չխուսափեցին սակաւ-ինչ տառապանքից, պիտի բարիքներ գտնեն, քանի որ Աստուած փորձեց նրանց եւ նրանց էլ արժանի գտաւ իրեն: Նրանց փորձեց, ինչպէս ոսկին բովի մէջ, եւ իբրեւ ողջակէզի զոհ ընդունեց նրանց: Եւ երբ Տէրն այցելի նրանց, նրանք պիտի պայծառանան ու վեր ընթանան, ինչպէս կայծը եղէգի միջով: Պիտի դատեն ազգերին եւ տիրեն ժողովուրդներին, եւ նրանց վրայ յաւիտեան թագաւորելու է Տէրը» (Իմաստ. 3։1-8)։
Ինչ լավ է չէ՞... Մեր քրիստոնեության ողջ իմաստը, պահեցողական մեր այս պայքարի նպատակը ի վերջո մնում է մահը հաղթելն ու սատանային տապալելը, թույլ չտալը, որ հոգին մեռնի, որպեսզի այդպիսով, եթե անգամ մարմնով մեռնենք, ողջ լինենք Քրիստոսով. «Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. ով հաւատում է ինձ, թէպէտ եւ մեռնի, կ՚ապրի» (Հովհ. 11։25),- ասում է Քրիստոս Աստված։
Այսօր աղոթենք Հովհաննես Գառնեցու Շաբաթ օրվա աղոթքով, որը կարող եք գտնել մեր այս աղոթագրքի մեջ (սեղմեք հղման վրա)։
Օրհնվեք...
0 արտահայտվիր:
Post a Comment
Շնորհակալություն մեկնաբանության համար: Եթե Ձեր մեկնաբանությունը առնչվում է հոդվածի նյութին, չի պարունակում վիրավորանքներ և կասկածելի չէ բովանդակությամբ, ապա կարճ ժամանակում այն անպայման կհրապարակվի: Աստված օրհնի Ձեզ: