ՍԱՐԿԱՎԱԳԱԳԻՐՔ

ՆԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ

ՀԱԿՈԲՈՍ ՏՅԱՌՆԵՂԲՈՐ ԸՆԴՀԱՆՐԱԿԱՆ ՆԱՄԱԿԸ

Այս նամակը, որն իր կառուցվածքով ավելի նման է ճառի կամ քարոզի, վերագրվում է Հակոբոս Տյառեղբորը, որը Քրիսոսի հետևորդ դարձավ Տիրոջ Հարությունից հետո: Հակոբոսը Երուսաղեմի եկեղեցում մեծ դեր է խաղացել և եղել է քաղաքի առաջին եպիսկոպոսը: 62 թվականին նա քարկոծվել էր հրեաների կողմից:

Նամակի ընթերցողները հավանաբար հրեա քրիստոնյաներն են:

Գրվել է Պաղեստինում, մոտավորապես 40-50 թվականների ընթացքում:

Այս նամակը կարծես ցուցումների մի հավաքածու է՝ ուղղված «Աստծու ժողովրդի անդամներին, որ ցրված են համայն աշխարհում»: Հեղինակը կենդանի խոսքով և վառ պատկերներով ցուցումներ է տալիս քրիստոնեական ուղիղ և իմաստուն կեցվածք ունենալու ու համապատասխան կյանքով ապրելու համար: Հակոբոսը քրիստոնեական տեսանկյունից դիտում է մի շարք հարցեր, ինչպես՝ հարստություն և աղքատություն, փորձություն, պարկեշտ ընթացք, նախապաշարում, հավատ և գործ, լեզվի չափավորություն, իմաստություն, վեճ, հպարտություն և հեզություն, ուրիշներին դատել, համբերություն և աղոթք:

Նամակը շեշտում է հավատին առընթեր՝ այդ հավատը գործով արտահայտելու կարևորությունը: Հեղինակը ջերմորեն հանձնարարում է համբերող լինել նեղությունների և ցավերի մեջ, ապավինել աղոթքի զորությանը և աշխատել հոգեպես օգնել միմյանց:

ՆԱՄԱԿԻ ԱՄՓՈՓ ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ

✠ Նախաբան (1.1)

✠ Հավատ և իմաստություն (1.2- 8)

✠ Աղքատություն և հարստություն (1.9- 11)

✠ Փորձություն (1.12- 18)

✠ Լսել և գործադրել (1.19- 27)

✠ Ազդարարություն խտրականության դեմ (2.1- 13)

✠ Հավատ և գործ (2.14- 26)

✠ Քրիստոնյան և իր լեզուն (3.1- 18)

✠ Քրիստոնյան և աշխարհը (4.1- 5.6)

✠ Զանազան ցուցումներ (5.7- 20)